W dniach 27.01.2018 – 02.02.2018 w ośrodku, w Narewce odbyło się zimowisko pod hasłem “Podróże w znane i nieznane”. Przyjechało na nie ok. 30 dzieci i młodzieży z naszego zboru jak i z okręgu.
Mieliśmy bardzo aktywny czas zarówno pod względem duchowym jak i cielesnym. Każdego dnia odbywaliśmy inną podróż: “Z nieba do nieba”, “Podróż nieuczęszczanym szlakiem”, “Podróż z wiarą”, “Podróż do celu”, “Sos dla współczesności”. Uczyliśmy się, iż każda podróż posiada cel, zasady, których należy przestrzegać, kierunek czy też kurs z którego nie należy zbaczać. Trzeba się do niej również odpowiednio przygotować.
Dzieci aktywnie uczestniczyły w lekcjach biblijnych. Same w wolnym czasie sięgały do Biblii, opowiadały świadectwa z działania Boga w ich życiu. Na pytanie co podobało się najbardziej często odpowiadały, iż lekcje biblijne i historie cioci Danusi (opowiadała świadectwo z życia Pawła Smolucha). Wzruszająca natomiast była modlitwa chłopca proszącego Boga o to, by mógł w przyszłości zostać misjonarzem – oby Bóg spełnił jego prośbę.
Mimo, iż śniegu mieliśmy niewiele, udało nam się skorzystać z górki i sanek. Odbył się kulig w poszukiwaniu żubrów. Odwiedziliśmy Aquapark w Hajnówce, uczyliśmy się języka migowego. Poza tym mieliśmy mnóstwo zabaw, konkurencji zręcznościowych i innych atrakcji typu SPA 🙂
Uczestnicy zimowiska mogli się integrować i rozwijać swoje pasje podczas kółek zainteresowań: plastycznych, szczudlarskich, sportowych, konstrukcyjnych, gier planszowych, krawieckich.
Podsumowując: dzieci były grzeczniutkie, żołądeczki mieliśmy pełniutkie, w ośrodku było cieplutko. Wszystko to za sprawą ludzi, którzy poświęcili swój czas i energię, a byli to: Danuta Nazaruk, Anna Kutrzepa, Jolanta Szczęch, Elwira Siewko, Agata Mozolewska, Grażyna Kalinowska, Mira Aleksiejczuk, Dorota Siewko, Agnieszka Sakowicz, Elżbieta Chilimoniuk, Dawid Szczęch, Agnieszka i Jędrzej Grygorukowie, Monika Górnicka, Monika Harasim, Monika Mojsak, Maria Krawczyk, Tomasz Czerniawski, Ewa Żołnierska, Katarzyna Culepa, Artur Siewko. Jedni byli dłużej, inni krócej, ale każdy nich był bardzo potrzebny, wykazał się ogromną miłością i zaangażowaniem w pracy dla Pana. Chciałam za to bardzo podziękować, jak również za modlitwy tym, którzy pojechać nie mogli, a wspierali nas duchowo.
KATARZYNA SIEWKO
